Toen ik zonet even naar buiten ging om kerstkaartjes te posten voor de eerste lichting morgen, kwam ik een fietsend stel tegen, allebei een leeg kinderzitje achterop. Ze fietsten rustig, gezapig bijna, leken nergens bepaald vandaan te komen en ook helemaal nergens naar onderweg. Ik beeld me in dat ze een avondje uit wilden, hun knuffelcontact als babysit gevraagd hebben en bij gebrek aan beter een doelloos fietstochtje door de stad maken.
Misschien hadden ze een fles wijn en twee glazen in de diepe zakken van hun parka, zijn ze bij een bankje gestopt, dat ze met een zakdoek hebben schoongeveegd, zijn ze gaan zitten en hebben ze getoost. 'Gelukkige verjaardag, schat.'