De thuiskomst gisteren was fijn. De laptop aangezet, de pas vernieuwde internetkabel ingeplugd, het mailprogramma geopend en in de inbox een mail gevonden van Cultuurkapel De Schaduw met de bekendmaking van de winnaar van de poëziewedstrijd. Mijn drie ingezonden gedichten waren in de smaak gevallen en dus sta ik op zaterdag 14 november op het podium van de Literaire Living van De Schaduw in Ardooie.
Ik weet niet hoe het er zal uitzien, maar het roept bij mij alleszins herinneringen op aan een andere Literaire Living, die van een jaar of tien geleden in Leuven. Koen Peeters en Kamiel Vanhole nodigden toen schrijvers uit om te spreken over hun werk en eruit voor te lezen. Een dertigtal toehoorders mochten in aftandse zetels en op kringloopbanken plaatsnemen, er werd koffie en cognac geschonken en met mierzoete petitfours rondgegaan. Ik maakte er voor het eerst kennis met Peter Verhelst en was meteen (enfin, toch redelijk snel) verkocht. Gezellige avonden waren dat.
Gastheer van toen, de zeer aimabele Kamiel Vanhole, die ik in die periode ook een keer interviewde voor het studentenblad Veto, jaagt ondertussen alweer meer dan een jaar naar inspiratie op de eeuwige dichtvelden.
Op de Nacht der Poëten in Aarschot in 2003 mocht ik ooit zelf met Kamiel het podium op. Nu ja, ik mocht bij de eersten op (toen ook als wedstrijdlaureaat) en Kamiel heel wat later. De headliner van de avond (en voor hem mag die rockfestivalterminologie best) was toen Simon Vinkenoog – ondertussen samen op jacht met Kamiel Vanhole (of meer waarschijnlijk: samen de vredes- of andere pijpen rokend).
En wat gaat Peter Holvoet-Hanssen doen op de Literaire Living van 14 november? Een hommage brengen aan Simon Vinkenoog!
Tout se tient… Dat wordt een mooi weerzien met de levenden en de doden daar in de Cultuurkapel De Schaduw.