Zwelhond

Gepost op: 10/01/11

Hij heeft samen met zijn broertje een nieuw soort speelgoed ontdekt: groeidino’s. Voor wie het niet kent – en voel je niet uit de tijd als dat zo is, want die benaming heb ik zelf ook maar verzonnen – groeidino’s zijn kleine rubberachtige dinosaurusjes die opzwellen in water. Het begint met een ei dat eruitziet als een flink uit de kluiten gewassen kippenei. Als je dat in een bakje water legt, dan begint het dinopoppetje dat erin zit te zwellen en te zwellen tot de schaal breekt. Het ei komt uit en je hebt een stevige dino die twee kinderhandjes kan vullen. Het rubberachtige materiaal geeft na een tijdje dat water door verdamping weer af en na een aantal dagen is de dino verschrompeld tot zijn grootte van in het ei. Een dagje in water brengt hem vervolgens weer tot volle bloei en zo gaat dat verder. Krimp, zwel, krimp, zwel, kinderen zijn er weken zoet mee.

Verloren maandag aan de keukentafel. Geen klassiek worstenbrood maar verse soep. ‘Wist je dat Xibo morgen verjaart?’, vraagt zijn papa hem. Xibo is de hond des huizes, een goeiige labrador met veel kinderliefde.
Mijn neefje is bijna aan rekenen toe, dus hij telt uit: 11 januari, dat is vijf dagen na Driekoningen! Flink, zeg ik hem, maar weet je ook hoe Xibo bij jullie terechtgekomen is en waarom hij precies op 11 januari geboren is? Dat weet hij niet. Wel, vertel ik hem, Xibo was een geschenk van Driekoningen. Maar op 6 januari zat hij nog in een ei, zoals de dino’s. Een groot ei weliswaar, maar een ei. Dat ei heeft vijf dagen in water moeten liggen tot Xibo genoeg gezwollen was en dan barstte het ei open en was hij geboren.

De lepel soep komt halverwege het bord en zijn mond tot stilstand. Even staart hij voor zich uit. Nadenkend. Een poging ondernemend om dat nieuwe inzicht te rijmen met het beeld van de wereld dat hij al opgebouwd heeft. Dan kijkt hij beurtelings naar mij en naar zijn papa, die mij net geen klap verkoopt en de genealogie van zijn hond gauw rechtzet.

Mijn neefje knikt. Of hij doorheeft hoe het nu echt in elkaar zit, wie nu echt de waarheid spreekt? Ach, hij is vijf, hij heeft nog zoveel tijd om achter de waarheid te komen.